یک کارنامه با نمرات خوب همیشه حس غرور را در والدین به وجود می‌آورد. این حس کاملاً طبیعی و قابل‌قبول است، اما گاهی در جمع فامیل و آشنایان، والدین کارنامه‌ی فرزندشان را با افتخار به دیگران نشان می‌دهند و از آن‌ها در مورد کارنامه فرزندانشان می‌پرسند. این‌جا دیگر کارنامه ماهیت اصلی خود را از دست می‌دهد و به ابزاری برای فخرفروشی و ء نیاز به جلب‌توجه و برتری‌جویی والدین در میان اقوام و دوستان تبدیل میشود و از سوی دیگر، یک کارنامه با نمرات بد به پتکی تبدیل میشود که مدام بر سر دانش‌آموز کوبیده میشود. برخی والدین با الفاظی مانند بی‌عرضه»، بی‌خاصیت»، مگه تو چی از پسر فلانی کم داری؟» شروع می‌کنند به مقایسه‌کردن فرزندشان با دیگران. اما آیا واقعاً این نوع از برخورد و مقایسه‌کردن تا به حال باعث بهبود عملکرد دانش‌آموزی شده است؟ این نوع برخورد و مقایسه تنها سبب به وجود آمدن احساس خشم و حسادت در فرزند نسبت به کسی میشود که با او مقایسه شده است.
درباره این سایت